(Autor zdjęcia: Vyrosk)

 

"Wolność oznacza prawo do twierdzenia, że dwa i dwa to cztery. Z niego wynika reszta."

 

Imię: Visio Electri, nie używa go jednak

Pseudonim: Malum, nim się przedstawia i używa

Wiek: Rok i 2 miesiące

Płeć: Basior ♂

 

Level: 11

Status: Obeznany

Doświadczenie: 1 950ep

Punkty: 875pk

 

Profesja: Wojownik

Profesja poboczna: Zlecenia specjalne

Ranga: Rekrut/Skrytobójca

 

Charakter: Należy zacząć od tego, że nie jest łatwym typem. Imię porzucił z powodu swojej przeszłości, której stara się nie rozgrzebywać, jednak sama wraca do niego. Niezbyt rozmowny, unika kontaktu i jest zamknięty w sobie. Naprawdę musi ufać, żeby chociaż powiedzieć coś milszego, zachować się w jakikolwiek sposób „normalnie”. Jest bardzo wybuchowy i skłonny do agresji. Raczej spory woli rozwiązywać przemocą, a dodatkowo na obcych też reaguje raczej agresją. Umie jednak powstrzymać swoje emocje i zachowuje się wtedy tak jak zawsze – wygląda zwyczajnie obojętnie, typowy pokerface, chociaż wydaje się raczej smutny, zagubiony. Nikt do końca nie wie, co dzieje się w jego głowie, ale raczej zrezygnował w pewien sposób z życia. Nie kryje się ze swoimi przemyśleniami, jeżeli uważa, że warto coś powiedzieć. Brzydzi się kłamstwem. Rzadko się zastanawia nad tym, jak coś wypowie. Z tego powodu często rani. Ma jednak jakieś sumienie, a przez gardło umie się wydostać przepraszam. Czasem okaże się na swój sposób opiekuńczy, chociażby położy się obok kogoś, kto potrzebuje się wygadać i go posłucha. Nie umie dawać rad, ale słucha. Walka to jego żywioł, czuje się podczas niej jak ryba w wodzie. Tylko dwie sytuacje potrafią zaburzyć jego myślenie: ogień i zagrożona bliska osoba. Na szczęście się nie przywiązuje, więc raczej nikt nie jest jego słabością. Potrafi się poświęcić, całkowicie, nawet zginąć. Dla kogoś ważnego jest o wiele cieplejszy, przyjaźniejszy. Nie ma problemu z zabijaniem, nie czuje wyrzutów sumienia z tego powodu, chociaż jak to określa „czasem duchy zabitych nawiedzają go w snach”.

 

Aparycja: Jest to czarny wilk, o pięknych, złotych oczach. Wśród jego sierści, zwłaszcza na karku i grzbiecie, widoczne są kamienie podobne do bursztynów. Zawsze są one umiejscowione symetrycznie. W przypadku utraty jednego z nich, kamień rozpada się na pył, a z czasem na wilku pojawia się nowy. Największy znajduje się na jego czole. Po bokach głowy, karku oraz całego ogona, zauważyć można linię, które tworzy złote futro. Jego uszy zazwyczaj są położone do tyłu, to sprawia, że wśród gęstego futra są praktycznie niewidoczne. Na ciele ma wiele symetrycznych złotych włosów. Jego skrzydła są z piór, na krańcach zbudowane tylko ze złotych. Nawet jego język, zęby oraz podniebienie są złote.

 

Rasa wilka: Mieszaniec wilka koszmaru z wilkiem zła

Żywioły: wojna, noc i iluzja

 

 

Umiejętności: 

 

Niemagiczne:

 

Może się pochwalić bardzo dobrą precyzją, trafia idealnie w cel oraz ułoży coś praktycznie niemożliwego. Jest dodatkowo bardzo szybki i wysoko skacze, dzięki czemu dogonienie kogoś nie jest problemem. Może się pochwalić wyczulonymi zmysłami, nikt do niego się nie zakradnie ani go nie otruje.

 

Magiczne:

 

- Potrafi rozpływać się niczym dym, może się przemieszczać w takie formie, ale na bardzo krótkie dystanse w ciągu dnia, w nocy nie ma ograniczenia poza jego własną wytrzymałością, w tej postaci nie jest wrażliwy na ataki fizyczne

- Potrafi sprawić, że ktoś zaśnie, nawet gdyby stawiał bardzo duży opór, a dodatkowo wpływa na sny

- Gdy ktoś, z kim walczy, zostanie przez niego zraniony, staje się szybszy oraz mocniej atakuje

- Wyczuwa negatywne emocje od innych oraz wie, kiedy ktoś kłamie

 

Rodzina: brak

 

Partner: brak

 

Jaskinia: Przejścia

Patron: Saturn

 

Historia: Nie ma tutaj jakiejś ciekawej historii. Nie zna swoich rodziców. Pierwsze jego wspomnienie to coś w stylu sierocińca. Zbiór losowych szczeniąt bez przeszłości. Miał tam dobre warunki, dbano o niego. Warto wspomnieć, że wataha współpracowała z ludźmi. Wszyscy wierzyli w to samo, opowiadali sobie legendy. Wybrał wtedy swojego patrona. Wszyscy żyli w symbiozie i pokoju, pomagali sobie. Dosłownie niebo na ziemi. Szczeniak miał okazję poznawać i szkolić swoje umiejętności pod okiem starszyzny. Sielanka się skończyła. Pojawiła się osada, która postanowiła przejąć tereny zamieszkałe przez jego bliskich. Udało mu się przetrwać i wyruszył w poszukiwaniu szczęścia wraz z drugim ocalałym. Porzucił jednak swoje imię i wraz z przyjacielem stworzyli swoje, nowe. Miało to oznaczać, że nigdy się nie rozstaną. Spotkali na swojej drodze wiele przeszkód w postaci potworów. Nie spotkali żadnego człowieka ani wilka. Jednak ich los się odmienił.

 

 

Statystyki: 110sp (w tym 10sp do przydzielenia)

 

| Siła: 35 | Zwinność: 30 | Inteligencja: 10 | Wytrzymałość: 25|

 

Ekwipunek:

 

• Posiadane przedmioty: Stalowy Miecz, 1x bon awansowy w profesji pobocznej,

 

 

Ciekawostki: 

 

- boi się ognia oraz wszystkiego, co nim włada

- boi się okazywać uczucia inne niż gniew, stara się być raczej „obojętny”

- nienawidzi szczeniaków

- czasami „zawiesza się” i rozmyśla o wszystkim, co spotkało go w życiu, są to raczej ponure myśli

- uwielbia walkę i treningi

- często trenuje latanie, żeby wydłużać czas, jaki może spędzić w powietrzu

 

Właściciel: mimmra.am@gmail.com/Mimra